Mowa zależna - Wilhelm Bula

Die indirekte Rede.

(Mowa zależna)

Die direkte Rede: zdania z dosłownie przytaczanymi czyi miś słowami

De indirekte Rede: zdania relacjonujące pośrednio czyjeś wypowiedzi.

MOWA ZALEŻNA WYRAŻANA JEST W TRYBACH PRZYPUSZCZAJĄCYCH.

Konjunktiv I to: - Konjunktiv Präsens (ich frage, du fragest, er frage, ...... )

- Konjunktiv Perfekt (ich habe gefragt, du habest gefragt, er habe gefragt, ....... )

- Konjunktiv Futur (ich werde kommen, du werdest kommen, er werde kommen, ...)

Konjunktiv II to: - Konjunktiv Imperfekt (ich machte, du machtest, er machte, ............. )

(ich führe, du führest, er führe, ...........)

- Konjunktiv Plusquamperfekt (ich hätte gemacht, du hättest gemacht, er hätte

gemacht, ........ )

(ich wäre gekommen, du wärest gekommen, er wäre

gekommen, ......... )

Konditional I to: - „würde“ (odmienione) + bezokolicznik (ich würde arbeiten, du würdest arbeiten, er

würde arbeiten, ............ )

ZAMIANA MOWY NIEZALEŻNEJ NA ZALEŻNĄ.

 

De direkte Rede. Czasownik w trybie oznajmującym	De indirekte Rede. Czasownik w trybie przypuszczającym lub warunkowym
Präsens	Konjunktiv Präsens lub Konjunktiw Konditional
Imperfekt, Perfekt, Plusquamperfekt	Konjunktiv Perfekt lub Konjunktiv Plusquamperfekt
Futur I	Konjunktiv Futur lub Konjunktiv Konditional
Czasownik w trybie rozkazujączm (Imperativ)	sollen, müssen, mögen, dürfen

 

De direkte Rede. De indirekte Rede.

Er sagte zu mir: Er sagte zu mir,

a) „Ich habe viel Zeit.” daß er viel Zeit habe.

er habe viel Zeit.

b) „Wir haben viel Zeit.” daß sie viel Zeit hätten.

sie hätten viel Zeit.

Jeśli w mowie niezależnej czasownik występuje w Präsens, to przy zamianie na mowę zależną używamy go w Konjunktiv Präsens (a); jeśli zaś formy trybów są jednakowe, stosujemy Konjunktiv Imperfekt (b).

Er sagte zu mir: Er sagte zu mir,

a) „Ich fragte den Lektor“ daß er den Lektor gefragt habe.

„Ich habe den Lektor Gefragt“ er habe den Lektor gefragt.

„Ich hatte den Lektor gefragt“

b) „Wir fragten den Lektor“ daß sie den Lektor Gefragt hätten.

sie hätten den Lektor gefragt.

c) „Ich fuhr nach Berlin“. daß er nach Berlin gefahren sei.

er sei nach Berlin gefahren.

Jeśli w mowie niezależnej czasownik występuje w jednym z czasów przeszłych (obojętnie w którym), przy zamianie na „Indirekte Rede“ stosujemy „Konjunktiv Perfekt“, a w wypadku pokrywania się trybów – „Konjunktiv Plusquamperfekt“ (b).

Er sagte zu mir: Er sagte zu mir,

a) „Ich werde dich besuchen“. daß er mich besuchen werde.

er werde mich besuchen.

b) „Wir werden dich besuchen daß sie mich besuchen würden.

sie würden mich besuchen.

Jeśli w mowie niezależnej czasownik użyty jest w Futur I, to w mowie zależnej należy zastosować Konjunktiv Futur lub w wypadku pokrywania się form trybów – Konditional I (b).

Er sagte zu mir: Er sagte zu mir,

a) „Nimm das Buch!“ daß ich das Buch nehmen solle.

ich solle das Buch nehmen.

b) „Geht sofort in die Stadt!“ saß wir sofort in die Stadt gehen müßten.

Jeśli w mowie niezależnej został użyty Imperativ, w mowie zależnej należy (w formie opisowej) zastosować odpowiedni czasownik modalny spośród „sollen”, „mögen“ lub „müssen“ w Konjunktiv Präsens lub Imperfekt, w zależności od treści które chcemy wyrazić.

Er fragte mich: Er fragte mich,

a) „Wann beginnt das Semester?“ wann das Semester beginne.

b) „Hast du uhn getroffen?“ ob ich ihn getroffen hätte.

W zdaniach pytających zależnych występuje zawsze szyk zdania pobocznego. Jeśli w pytaniu niezależnym nie było zaimka pytającego, wówczas zdanie pytające zależne zaczyna się od spójnika „ob” (czy) (b).