Wybierz język witryny

Nauka niemiecki

Gospodarka

Opublikowano w Krajoznawstwo

Gospodarka

Niemcy, mimo zaobserwowanych problemów gospodarczych, wciąż znajdują się na trzecim miejscu wśród największych potęg gospodarczych świata. PKB wyniósł w 2005 roku 2,91 bilinów USD. Niemiecka gospodarka jest zatem nominalnie trzecią co do wielkości na świecie. PKB w przeliczeniu na jednego mieszkańca wynosi: 33,4 tys. USD i plasuje RFN na 10. miejscu w Unii Europejskiej oraz na 17. miejscu w świecie. Niemcy są obecnie drugim, po Stanach Zjednoczonych, eksporterem na świecie. Wartość eksportu w 2004 roku wyniosła ponad 731 mld euro. Przewaga eksportu nad importem wyniosła wówczas blisko 160 miliardów euro (tymczasem deficyt handlowy USA w 2003r. wyniósł 489 mld. $). Głównym centrum finansowym o światowym znaczeniu jest Frankfurt nad Menem.
Przemysł

Do najlepiej rozwiniętych gałęzi przemysłu należą: przemysł elektromaszynowy, rafineryjny, energetyczny oraz hutniczy i chemiczny. Na całym świecie cenione są także niemieckie wyroby z dziedzin przemysłu odzieżowego (Adidas) a także z dziedzin optyki i zaawansowanych technologii (high-tech). Niemiecki przemysł chemiczny osiągnął czołową pozycję na świecie, jego głownym ośrodkiem jest Ludwigshafen (siadziba firmy EMTC). Ku tej samej pozycji w świecie zmierza także przemysł samochodowy. Niemcy są największym eksploatatorem węgla brunatnego i soli potasowych na świecie. Znamienną rolę w gospodarce odgrywa Nadreński Okręg Przemysłowy, w skład którego wchodzi Zagłębie Ruhry - jeden z największych obszarów przemysłowych świata. Duże obszary przemysłowe są również zlokalizowane wokół Hamburga, Hannoweru, Salzgitter, Saarbrucken, Frankfurtu nad Menem, Stuttgartu i Monachium. Przemysł na wschodnim terytorium państwa koncentruje się głównie w Zagłębiach Saskim i Łużyckim, a także w rejonach Berlina, Lipska, Chemnitz i Drezna. Ogromną rolę w gospodarce kraju odgrywają olbrzymie korporacje, skore do inwestycji poza granicami kraju, co przyczynia się do rozwoju wielu, także silnych ekonomicznie państw. Firmy inwestują w badania naukowe i rozwijają własne ośrodki badawcze, co pozwala na szybkie wdrażanie do życia najnowocześniejszych i najwyższej jakości produktów.

Najbardziej znane niemieckie korporacje przemysłowe:

Nazwa

Branża

Siedziba

Daimler-Chrysler

samochodowa

Stuttgart

Siemens

elektrotechniczna

Berlin

Volkswagen

samochodowa

Wolfsburg

BMW

samochodowa

Monachium

Opel

samochodowa

Bochum

Audi

samochodowa

Ingolstadt

Bayer

chemiczna i farmacetyczna

Leverkusen

EMTC d. BASF

chemiczna

Ludwigshafen

Hoechst

chemiczna i farmaceutyczna

Frankfurt nad Menem

Bosch

elektrotechniczna

Stuttgart

ThyssenKrupp AG

hutnicza i maszynowa

Duisburg & Essen

Mannesmann AG

maszynowa

Düsseldorf

AEG

elektryczna i elektroniczna

Berlin

Deutsche Bank

bankowości

Berlin

Telefunken

radiowo - telewizyjna

Berlin

Transport

Sukces gospodarczy nie byłby możliwy dzięki rozwiniętemu systemowi komunikacyjnemu. Po niemieckich drogach, w tym ponad 12 tys. km autostrad, jeździ ponad 46 mln samochodów osobowych i 8 mln ciężarowych. Nie mniej ważną rolę odgrywa sieć kolejowa, szczególnie produkowane od 1991 roku superszybkie pociągi InterCity Ekspress (ICE), których prędkość dochodzi do ok. 300 km/godz.


Problemy gospodarcze

rozwój zadłużenia RFN

Mniej zadowalająco kształtuje się niemieckie zadłużenie, które osiągnęło w styczniu 2006 nowy rekordowy stan: 1,49 biliona euro = ok. 5,81 bilionów PLN, co odpowiada ok. 18 tys. € = ok. 70 tys. PLN na głowę mieszkańca. Do tego dochodzą przewidywane zobowiązania państwa względem przechodzących na emeryturę pracowników sfery budżetowej w randze urzędnika, które płacone są bezpośrednio z budżetu, a nie przez ubezpieczenie emerytalne i do roku 2030 sumują się na kolejne 4 do 5 bilionów euro (źródło: niem. Bund der Steuerzahler). Od początku istnienia RFN wszystkie jej budżety były z deficytam. Zadłużenie i związane z nim odsetki, rosnące koszty systemu opieki zdrowotnej i emerytalnego, jak również bezrobocie (ok. 5 mln. ludzi), stanowią poważny problem finansowy i tym samym gospodarczy. Niemcy nie dotrzymują od lat, podpisanych w Maastricht, kryteriów konwergencji (dotyczących stabilności Euro). Dla ratowania finansów państwa przeprowadza się od lat cięcia w systemach ubezpieczeń społecznych, co jednak tylko trochę poprawiło sytuację.

Liczba zatrudnionych w niemieckim przemyśle wykazuje od lat tendencję spadkową. Każdego dnia z Niemiec przenosi się ok. 1 500 miejsc pracy (ok. 500 000 rocznie) do krajów Europy Wschodniej i Azji. Mimo tego, przemysł wnosi ok. 30% do PKB, a jego podstawową gałęzią jest motoryzacja i związane z nią branże. Od podpisania protokołu w Kioto, podejmuje się starania dla zmniejszenia emisji dwutlenku węgla do atmosfery, choć z drugiej strony w 1998 r. ustanowiono zakaz budowy nowych i plan zamknięcia elektrowni atomowych.