Dialog dla początkujących nr 11 - Die Wohnung der Familie Richter.

Opublikowano w Dialogi

Die elfte Lektion > Die Wohnung der Familie Richter. ( Mieszkanie rodziny Richterów)

 

Der Vater heißt Hugo. Er ist Lehrer an einer 
Oberschule in Berlin.
Ojciec nazywa się Hugo Richter. Jest 
nauczycielem szkoły średniej w Berlinie.
Die Mutter heißt Marie Richter. Sie ist Lehrerin 
an einer Grundschule in Köpenick.
Matka nazywa się Maria Richter. Jest  
nauczycielką szkoły podstawowej w K....
In diesem Vorort Berlins wohnt die Familie 
Richter.
Na tym przedmieściu Berlina mieszka  
rodzina Richterów.
Hugo hat einen Freund in Dresden. Dieser heißt 
Bruno. Er kommt heute zu Besuch.
Hugo ma przyjaciela w Dreźnie. Nazywa  
się on Bruno. Przybywa dzisiaj w 
odwiedziny.
Hugo zeigt ihm die neue Wohnung.
Hugo pokazuje mu nowe mieszkanie.
Sie stehen in der Diele. Hugo sagt: "Links liegen
zwei Zimmer: mein Arbeitszimmer und unser 
Wohnzimmer.
Stoją w sieni. Hugo mówi: "Na lewo są
(leżą) dwa pokoje: mój gabinet i nasz 
pokój mieszkalny.
Rechts haben wir auch zwei Zimmer:  
das Schlafzimmer der Kinder und  
das Schlafzimmer der Eltern.
Na prawo mamy także dwa pokoje:  
sypialnię dzieci i sypialnię rodziców.
Vor uns ist die Küche. Das Badezimmer liegt 
hinter dem Elternzimmer."
Przed nami jest kuchnia. Łazienka
położona jest(leży) za pokojem 
rodziców."
Jetzt treten sie in das Arbeitszimmer. Dieses hat
eine Tür und ein großes Fenster.
Teraz wchodzą do gabinet. Ma on jedne 
drzwi i jedno duże okno.
"Ich sehe, du hast recht vie Bücher", sagt 
der Gast.
"Widzę, że ty masz bardzo dużo 
książek", mówi gość.
"Ja", antwortet Hugo, "das ist aber noch immer 
zu wenig."
"Tak", odpowiada Hugo, "jest to jednak 
ciągle jeszcze za mało.
Dann kommen sie in das Wohnzimmer.

Potem przechodzą do pokoju
mieszkalnego.

"Das ist unser Wohnzimmer", sagt Hugo.
"Dieses ist aber zugleich unser Eßzimmer."
"To jest nasz pokój mieszkalny", mówi
Hugo. "Jest on jednak jednocześnie
naszą jadalnią.
Aus dem Wohnzimmer gehen sie durch  
die Diele in das Kinderzimmer.
Z pokoju mieszklanego idą przez sień
do pokoju dziecinnego.
"Hier ist das Kinderzimmer", sagt Hugo. "Tutaj jest pokój dziecinny", mówi Hugo.
"Wieviel Kinder habt ihr?" fragt der Gast aus
Dresden.
"Ile macie dzieci?", pyta gość z Drezna.
"Wir haben drei Kinder", antwortet Hugo.

"Mamy troje dzieci", odpowiada Hugo.

"Sie sind noch klein." "Oni są jeszcze mali."

Aus dem Kinderzimmer gehen sie durch eine
kleine Tür in das Elternzimmer.

Z pokoju dziecinnego idą przez małe
dzrzwi do pokuj rodziców.

"Ihr habt", sagt Bruno, "ein großes, schönes 
Schlafzimmer."

"Macie", mówi Bruno, dużą, piękną 
sypialnię."

Hugo zeigt dem Gast noch das Badezimmer und
die Küche.

Hugo pokazuje jeszcze gościowi łazienkę
i kuchnię.

Endlich kommen sie noch einmal in 
Arbeitszimmer.
Wreszcie przechodzą jeszcze raz do 
gabinetu.

Hier sitzen sie an einem kleinen Tische in
der Ecke und führen ein Gespräch.

Tutaj siedzą przy małym stole w kącie 
i rozmawiają.

"Ich sehe", sagt Bruno, "du hast eine recht 
schöne, große Wohnung.
"Widzę", mówi Bruno, że masz naprawdę 
piękne, duże mieszkanie.
Ich sehe auch, du bist sehr zufriden. Widzę także, (że) jesteś bardzo 
zadowolony."

 

OBJAŚNIENIA

 

die Wohnung der Familie Richter - mieszkanie rodziny Richterów 
ein Vorort Berlins - przedmieście Berlina 
er zeigt ihm - pokazuje mu 
das Schlafzimmer der Kinder - sypialnia dzieci 
das Schlafzimmer der Eltern - sypialnia rodziców 
vor uns - przed nami 
du hast - (ty) masz 
durch die Diele - przez sień 
ihr habt - (wy) macie  
an einem kleinen Tische - przy małym stole

 

SŁÓWKA

 

das Arbeitszimmer - gabinet 
das Badezimmer - łazienka 
der Besuch ( Besuche ) - odwiedziny 
die Diele ( Dielen ) - sień 
Dresden - Drezno  
die Eltern - rodzice 
das Elternzimmer - pokój rodziców 
das Eßzimmer - jadalnia 
die Familie ( Familien ) - rodzina 
der Freund ( Freunde ) - przyjaciel 
führen - prowadzić 
der Gast ( Gäste ) - gość 
die Grundschule ( Grundschulen ) - szkoła podstawowa 
heute - dzisiaj, dziś 
das Kinderzimmer - pokój dziecinny 
die Küche ( Küchen ) - kuchnia 
neu - nowy 
die Oberschule ( Oberschulen ) - szkoła średnia 
das Schlafzimmer - sypialnia 
treten, du trittst, er tritt - stąpać 
die Tür ( Türen ) - drzwi 
unser, unsere, unser - nasz, nasza, nasze 
viel - wiele, dużo 
der Vorort ( Vororte ) - przedmieście 
wenig - mało  
wohnen - mieszkać 
die Wohnung ( Wohnungen ) - mieszkanie 
das Wohnzimmer - pokój mieszkalny 
zu - za, zbyt 
zugleich - jednocześnie

 

ZWROTY I WYRAŻENIA

 

zu Besuch kommen - przyjść w odwiedziny 
in das Zimmer treten - wejść do pokoju 
ein Gespräch führen - rozmawiać

 

GRAMATYKA

 


Bezokolicznik

haben


l.poj 1 osoba
2 osoba
3 osoba  

l.mn. 1 osoba
2 osoba
3 osoba 

Tryb rozkazujący 

l.poj 2 osoba    
l.mn. 2 osoba



ich habe 
du hast   
er hat 

wir haben  
ihr habt
sie haben   

--------------

habe !    
hab(e)t !

 

 

 

SZYK WYRAZÓW W ZDANIU

A. a) Er (1) sieht (2) heute (3) auf den Tischen (4) die Bücher (5). 
b) Heute (1) sieht (2) er (3) auf den Tischen (4) die Bücher (5). 
c) Auf den Tichen(1) sieht (2) er (3) heute (4) die Bücher (5). 
d) Die Bücher (1) sieht (2) er (3) heute (4) auf den Tischen (5).

 

B. a) Wer (1) sieht(2) heute(3) auf den Tischen(4) die Bücher(5) ?  | Er. 
b) Wann(1) sieht(2) er(3) auf den Tischen (4) die Bücher(5) ?     | Heute. 
c) Wo(1) sieht(2) er(3) heute(4) die Bücher(5) ?                        | Auf den Tischen. 
d) Was(1) sieht(2) er(3) heute(4) auf den Tischen(5) ?              | Die Bücher.

 

C. a) Sieht(1) er(2) heute(3) auf den Tischen(4) die Bücher(5) ?      | Ja. 
b) Sieht(1) er(2) heute(3) auf den Tischen(4) die Zeitungen(5) ? | Nein.

 

do A. Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że grupa A zawiera cztery różne zdania. Po przeczytaniu tych różnych zdań możemy stwierdzić, że jest to tylko jedno zdanie oznajmujące w czterech
różnych postaciach, gdyż wyraża ono za każdym razem tę samą myśl i składa się nawet z tych samych wyrazów. Różnica polega tu jedynie na różnej kolejności tych samych części zdania w jego różnych postaciach.  
Z powyższego zestawienia numerki określają kolejność miejsca w zdaniu. I tak w pierwszym szablonie (a) następują one po sobie w następującej kolejności :  
1) podmiot,  
2) orzeczenie zasadnicze (czasownik w formie osobowej) 
3) okolicznik czasu, 
4) okolicznik miejsca, 
5) dopełnienie. 
W dalsych postaciach (b,c,d) te same części zdania zmieniają swoje miejsca. Jedna cześć pozostaje zawsze na tym samym miejscu. Jest to czasownik w formie osobowej, który stoi zawsze na drugim miejscu
Tym sposobem dochodzimy do głównej zasady szyku wyrazów w zdaniu pojedynczym oznajmującym. Po dalszej obserwacji możemy dodatkowo stwierdzić inne zasady. 
Możemy je ująć wraz z pierwszą zasadą w następującym zestawieniu:

 

  • W zdaniu pojedynczym oznajmującym orzeczenie zasadnicze (czaswonik w formie osobowej) znajduje się zawsze na drugim miejscu.
  • Podmiot stoi na pierwszym (a) albo na trzecim miejscu (b,c,d).
  • Dopełnienie stoi zazwyczaj na końcu zdania (a,b,c)
  • Na pierwszym miejscu stać może każda część zdania z wyjątkiem orzeczenia zasadniczego.
  • Jeśli okolicznik miejsca i czasu stoją bezpośrednio obok siebie (a,d), to okolicznik czasu wyprzedza okolicznik miejsca

 

do B. Grupa B zawiera zdanie pytające do uzupełnienia. Za ich pomocą pytamy po kolei o cześci zdania grupy A. W tego typu pytaniach na pierwszym miejscu stoi zawsze wyraz pytający (wer?, wann?, wo?, was?), na drugim - orzeczenie zasadnicze (czasownik w formie osobowej). Szyk wyrazów w tego rodzaju pytaniach nie różni się niczym od szyku wyrazów w zdaniu oznajmującym (A). 
Na pytania grupy B odpowiadamy wyrazami, o które pytamy lub całymi zdaniami, zaczynającymi się od tych wyrazów. Na pytanie więc B: a) odpowiadamy podmiotem zdania A: a) (Er) lub całym zdaniem A: a) (Er sieht..... ) W ten sam sposób postępujemy z dalszymi pytaniami.

 

do C. Grupa C zawiera dwa zdania pytające do rozstrzygnięcia. Zdania te nie zaczynają się od wyrazów pytających. Dlatego wbrew głównej zasadzie obowiązującej w grupie A i B zaczynają się one od czasownika w formie osobowej, po którym następuje podmiot zdania. W języku polskim zdania takie zaczynamy od czy. 
Przy pomocy tego rodzaju zdań pytamy o nie o uzupełnienie, jak w grupie poprzedniej, lecz o rozstrzygnięcie. Dlatego odpowiadamy na nie: ja lub nein (tak albo nie).

 

 

 

ĆWICZENIA

 

Ćw 1. Odpowiedzieć na pytania:

1.Wie heißt der Vater ? (Hugo Richter). 2. Was ist er ? (Lehrer an einer Oberschule). 3. Wie heißt die Mutter ? ( Marie Richter ). 4. Was ist sie ? (Lehrerin an einer Grundschule). 5. Wo wohnt Familie Richter? (in Köpenick). 6. Wer kommt heute zu Besuch ? (ein Freund aus Dresden). 7. Was zeigt ihm Hugo ? (die neue Wohnung). 8. Wohin kommen sie dann ? (in das Arbeitszimmer). 9. Was führen sie hier ? (ein Gespräch). 10. Wie ist die Wohnung ? (groß und schön).

 

Ćw 2. Opisać plan mieszkania

1. Wohin treten wir zuerst ? (in die Diele). 
2. Wieviel Zimmer liegen links von der Diele ? (zwei Zimmer) 
3. Wieviel Zimmer liegen rechts von der Diele ? (auch zwei Zimmer) 
4. Wo liegt das Badezimmer ? ( hinter dem Schlafzimmer der Eltern). 
5. Wo liegt die Küche? (zwischen dem Badezimmer und dem Wohnzimmer). 
6. Wieviel Fenster und wieviel Türen hat jedes Zimmer? (Das Arbeitszimmer hat ...)