befehlen - dowodzić, rozkazywać

Zu Befehl ! - tak jest !

der Oberbefehl - naczelne dowództwo

der Befehl - rozkaz

der Befehlshaber - dowódca

die Befehlsform - tryb rozkazujący

der Befehlende - dowódca, dowodzący

befehlswidrig - wbrew rozkazowi

Er lässt sich nichts befehlen.

On nie pozwoli sobą rządzić.

Er befiehlt gern.

On chętnie rozkazuje.

Mir wurde dies befohlen.

Tak mi polecono / rozkazano.

Die Polizei befahl, den Platz zu räumen.

Policja poleciła, aby opuścić ten plac.

Dein Wunsch ist mir Befehl.

Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem.

Er spricht in befehlendem Ton.

Mówi tonem rozkazującym.

Auf wessen Befehl haben Sie gehandelt ?

Na czyj rozkaz pan działał ?