Wybierz język witryny

Die letzte Rose - poziom średniozaawansowany

Opublikowano w Dialogi

Lektion (9)


Lekcja 9 poziom średniozaawansowany - die letzte Rose (ostatnia róża)

 

Es ist ein schöner sonniger Herbsttag. Ich gehe spazieren. Die Luft ist so lau wie in Rilkes Gedicht. Nur fällt nichts mehr von den Bäumen, weil die Kleingärtner schon alles abgeerntet haben.

Jest piękny słoneczny jesienny dzień. Idę na spacer. Powietrze jest tak łagodne jak w wierszu Rilkego. Nic już tylko nie spada z drzew, gdyż działkowicze wszystko już zebrali.

Hinter dem Zaun eines Vorgartens stehen drei Rosenbäumchen. Die beiden ersten sind langweilig. Ihre Kronen wirken wie die Köpfe after Herren, hier und da wächst noch ein verlorens Blättchen. Auch das dritte ist schon recht kahl. Aber wie ein letztes Aufbegehren blüht in seiner Mitte eine Rose. Eine herrliche gelbrote Rose.

Za płotem jakiegoś ogródka rosną przed domem trzy krzewy różane. Dwa bliższe są nieciekawe. Ich korony robią wrażenie głów starszych panów; tu i ówdzie rośnie jeszcze zagubiony listek. Również i trzecie jest już dosyć ogołocone. Ale niby ostatni poryw kwitnie w samym jego środku róża. Wspaniała żółto-czerwona róża.

Ich sehe die Rose an, die Rose sieht mich an. Ich bin fasziniert. Und ich muss die Rose haben.

Spoglądam na róże. Róża patrzy na mnie. Jestem zafascynowana. Muszę mieć tę różę.

Von Nebengrundstück kommt eine alte Frau mit einem kleinen Hund. Sie läuft sehr langsam, und alle paar Schritte bleibt sie stehen, um Fiffi auszuschelten, weil er noch langsamer läuft. Ich streife einen Schuh ab, weil ich den Sand auskippen muss, der gar nicht drin ist.

Z sąsiedniej posesji wychodzi jakaś stara kobieta z pieskiem. Idzie ona bardzo wolno, a co kilka kroków zatrzymuje się, aby złajać Fifiego, który biegnie jeszcze wolniej. Zdejmuję pantofel, żeby wysypać piasek, którego tam wcale nie ma.

Endlich sind Frau und Hund an mir vorüber. Jetzt ist der Augenblick gekommen. Vorsichtshalber sehe ich mich noch einmal um - und finde mich Auge in Auge mit einem Herrn, der mich wohl schon eine ganze Weile beobachtet hat. "Is nich schön, was", sagt er mitleidig, "wenn man versetzt wird, was? Aber vielleicht kommt er noch." Ich nickte eifrig und verlegen, ganz das Bild einer versetzen Braut.

Wreszcie kobieta i pies przeszli koło mnie. Teraz nadszedł wreszcie odpowiedni moment. Dla pewności rozglądam się jeszcze raz - i oto znajduje się oko w oko z jakimś panem, który mnie zapewne już od dłuższego czasu obserwował. "Nie jest to miłe, mówi współczująco", "kiedy się zostało opuszczonym prawda? Ale może on jeszcze przyjdzie." Skinęłam głową skwapliwie i z zażenowaniem, istny wizerunek porzuconej narzeczonej.

Der Mann ist weitergegangen, und in mir wird der Wunsch nach der Rose übermächtig. Ich weiβ gar nicht, was in mich gefahren ist. In jedem besseren Blumengeschäft könnte ich Dutzende solcher Rosen kaufen. Aber ich will diese eine gelbrote.

Mężczyzna poszedł dalej, a we mnie narastało przemożne pragnienie tej róży. Nie wiem zupełnie, co się ze mną stało. W pierwszej kwiaciarni mogłabym kupić tuzin takich róż. Lecz ja pragnę właśnie tej jednej, żółto-czerwonej.

Inzwischen ist es schon ein wenig dämmrig geworden. Ich fühle mich müde und seltsam überanstrengt. Die Straβe ist menschenleer, nur ein Pärchen schlendert mir entgegen. Eigentlich bin ich entschlossen, auf die beiden keine Rücksicht zu nehmen, weil Verliebte für die Umwelt sowieso blind sind. Aber ich halte mich im letzten Moment zurück. Der junge Mann, der sein Mädchen zärtlich an sich drückt, ist ein Polizist.

Tymczasem zaczęło się już nieco ściemniać. Czuję się zmęczona i dziwnie wyczerpana. Ulica opustoszała, i tylko jakaś parka idzie z wolna w moim kierunku. Właściwie jestem zdecydowana nie zważać na tych dwoje, ponieważ zakochani i tak są ślepi na otoczenie. Powstrzymuje się jednak w ostatnim momencie. Młody mężczyzna, który czule przytula do siebie swoją dziewczynę, jest policjantem.

Das Pärchen schreitet dahin. Wie auf Rosen, denke ich und bin neidisch. Da hebt der Polizist den Arm und so im Vorbeigehen, ganz nebenbei, bricht er die Rose ab. Parka kroczy dostojnie. Jak po różach, myślę zazdrośnie. Wtem policjant wyciąga rękę i tak w przelocie, zupełnie mimochodem, zrywa różę.
   

Objaśniena

die Rose  – róża ; l.mn. -n
lau - łagodny
der Kleingärtner – działkowicz
abernten - sprzątnąć
der Zaun - płot ; l.mn. Zäune
der Vorgarten - ogródek przed domem l.mn. -¨
die Krone - korona ; l.mn. -n
wirken - sprawiać wrażenie
verloren - zagubiony
kahl - ogołocony, nagi
das Aufbegehren - uniesienie, poryw
das Grundstück - posesja ; l.mn. -e
ausschelten - wyłajać, zwymyślać
abstreifen - zdjąć
der Sand - piasek
auskippen - wysypać
sie sind vorüber - przeszli
der Augenblick ist gekommen - nadszedł odpowiedni moment
vosichsthalber - dla ostrożności
is nich = ist nicht
mitleidig - litościwy
versetzt werden  - zostać na lodzie
verlegen  - zażenowany
die Braut - narzeczona ; l.mn. ¨e
übermächtig - przemożony
was in mich gefahren ist - co we mnie wstąpiło
es wird dämmrig - ściemnia się
seltsam - dziwnie
überanstrengt - przemęczony
schlendert mir entgegen - idzie powoli w moim kierunku
eigentlich - właściwie
entschlossen - zdecydowany
Rücksicht nehmen auf etwas - zważać na coś
die Umwelt - otoczenie
blind - ślepy
sich zurückhalten - powstrzymać się
zärtlich - czuły, czule
an sich drücken - przytulać
dahinschreiten - kroczyć
auf Rosen wandeln - żyć beztrosko
neidisch - zazdrosny
im Vorbeigehen - w przelocie
nebenbei - mimochodem
abbrechen - zerwać